Zmieniać się? Nie chce a jakoś...zmieniam się...niestety zamykam się w sobie nie zależy mi już na wielu tak kiedyś ważnych rzeczach dla mnie staję się małomówna trudno nawiązać rozmowę...może za dużo myślę?! za dużo lęku we mnie?! Pesymizmu?! Coś mnie niszczy...Zagubienie mną targa w tą i we wtę....
Dogonić wiatr
Sięgnąć gwiazd
Zapalić słoneczny promień
Przeliczyć ziarna piasku
Zapomnieć ból
To był tylko sen......na szcześście...a może szkoda?!
Wyobrażając sobie życie bez niektórych ludzi byłoby bajecznie piękne tylko pomyśl...nie ma rodziców którym wiecznie się coś nie podoba którzy wiecznie gadają i marudzą...bez ludzi którzy swymi głupotami dają nam zastanowienie, smutek i łzy czemu to zostało wypowiedziane czy to może jednak jest prawdą...bez ludzi którzy niszczą nam życie, bez ludzi którzy ranią i jeszcze żądają przeprosin za to że rzucali takie krzywdzące słowa które zostawiają głębokie rany w naszej duszy....
a-m: Nie mogę spać...chce tabletkę
stara: nie zaśniesz przy zapalonym świetle...
a-m: cierpię na bezsenność a po ciemku nie będę siedziała chce poczytać, i tak nie zasnę nie jestem zmęczona...
stara: próbuj zasnąć
a-m: nie mogę
stara: za dużo myślisz
a-m: nie myślę o niczym
stara: to śpij
a-m: ale ty głupia jesteś, mówię ci że snąć nie mogę...
stara: dzięki
a-m: proszę...
inteligentny dialog z przed kilku dni...
Nastała ciemność
Uwięziona w klatce swych myśli z uciętymi skrzydłami
Bez słów
W krzyku ciszy
Spada łza
Na krwią poplamione me ubranie
Czyści duszę
Nie wybacza innym
Uciekając myślami od katuszy
W ciepłe chwile
W spojrzenie kochanych oczu
Bezboleśnie umiera....