anielica-mroku

Jakiś czas temu czytałam alchemika  Paulo Coelho sens tej książki wywarł na mnie spore wrażenie to nie była  bajka jak mówią co niektórzy po przeczytaniu tej powieści  ta ‘’bajka’’ miała duże przesłanie  ale niektórzy  nie zrozumieli  pisana była niczym kamień rzucony w wodę zrozumiale dla każdego człowieka fascynujące dzieło po przeczytaniu cel który czasami  porzucamy  dostaje nowa wartość...ta książka definitywnie zmienia życie podążaj za własna legenda...zrozum mowę wszechświata znaków którą się posługuje jeśli czegoś będziesz pragnąć cały świat  pomoże ci to spełnić  twój wewnętrzny głos będzie słabł razem z twoim celem...wyrusz w poszukaniu własnej legendy....to są takie urywki które mi zostały w pamięci...książka jest niesamowita naprawdę warto ją przeczytać daje wiele rzeczy do zrozumienia  choć przeczytałam  ja dawno to dopiero dziś zaczęłam  myśleć o tym przecież ta postać była zwykłym pasterzem a dokonała tyle rzeczy (bohater powieści)odkryła własne szczęście wypełniła własną legendę dokonała wszystkiego co chciała  każdy z nas ma powołanie do czegoś głos nie umilknie nie da nam spokoju dopóki do póty  nie  będziemy iść ku naszemu celu nie ważne zdanie innych ważny ten głos co nie milknie w nas....

Zima czas  w którym przyroda  zasypia w sen głęboki   drzewa pokrywają sople lodu a trawa przykryta białym puchem zimna czas w którym natura  nabiera tchu by  z czasem nadejścia wiosny mogła się narodzić na  nowo...

Choć  zima nie jest  moją ulubiona porą roku  należało się  jej wspomnieć tutaj....

Dziś przy sprzątaniu odnalazłam  coś czego szukałam od dawna nie znalazłam jeszcze swych wierszy ale one  też pewnie kiedyś wpadną  znów w moje ręce.. oto cytaty  które kiedyś napisałam:

Zrobiłeś co chciałeś wola silniejsza od próśb  zwyciężyła nad nami...nasza klęska nasza przegrana...dusza i chęć wygrała my odrzuceni a to nasze błaganie w kąt rzucone niczym płatki róż...

Twe milczenie mówi  wiele twe milczenie mówi samo za ciebie

Zraniona dusza zraniony żywot

nio to jak to bylo z ewolucja?????buahahahaahahhahaa     

nio cóż....

Samotność w pustych oknach mieszka  samotność stoi na pustym  polu w postaci drzewa  usycha bądź  jest piękne ,urodziwe, zdrowe zachowuje się dla tej jedynej osoby bo jest w  tym drzewie nadzieja  która z każdym dniem  się powiększa daje wiarę w lepsze jutro nie poddaje się złym myślą ni jedną wygraną żyje dalej oddając swe  życie w pełni losu...nie żałuje ni uśmiechu ni spojrzeń swymi niebieskimi oczyma  (ale tylko na takich którzy są tego warci)odkąd istnieje świat odtąd istnieje miłość życie bez miłości to tak jak lato bez słońca człowiek może powiedzieć że nie chce być kochanym a w głębi duszy pragnie tego uczucia jak nikt inny...nie ma człowieka który nie chce być kochany