nadchodzi doł czy moja dziwność?

czym ja jestem w zyciu?jak nie zbednym elementem tego  globu...zyc czemu?dla kogo?jestem samotna niekochana smarkata i nie znam zycia.....ile razy z taka opinia sie  spotkalam?kilka nawet tu  w tym swiecie...z  swiecie rzeczywistym  spotykalam sie z innymi kryteriami dotyczacych mojej marnej osoby...zaczynam w to wierzyc..moze jestem naiwna ale  mysle ze ci ludzie mowia prawde...krzywdze slowem..jestem chlodna...nie umiem dac milosci zamknelam sie w sobie...gdyby tak nie bylo ludzie by mi tego nie mowili..chcialabym  miec swoj swiat w ktorym nikt mi nie zakluca mego spokoju mialabym sie z czego cieszyc chyba...moze bylabym wtedy szczesliwa...ale ja nie bede  nigdy szczesliwa do poki nie uwierze w siebie...niestety..nie umiem...bezradnie rozkladam rece...nie potrafie...jestem niczym...jestem niepotrzebna nikomu  me oczy napelniaja sie lzami patrze na sciany nie  lazurowym spojrzeneim nie..patrze na nie jakby to p one byly przyczyna  mej  hustawki nastrojow ktora mnie meczy...